But while Marley remains one of the highest-earning deceased artists even 33 years after his death, reggae hasn't faired nearly as well. No reggae artist has been able to take up Marley's mantle You know that I love you,Baby, but you just won't let me.You know that I love you,Baby, but you just won't let me.Every morning I get up, I sip my cup;My eyes get red, 582. B ob Marley has only got himself to blame. The reggae king’s legacy will be etched on a range of cannabis products and he’ll be for ever remembered/forgotten as a brand of spliff rather Could you be loved and be loved Could you be loved and be loved Don't let them fool ya, Or even try to school ya! Oh, no! We've got a mind of our own, I went downtown, (I went downtown) I saw Miss Brown; (said, I saw Miss Brown) She had brown sugar (had brown sugar) All over her booga-wooga. (over her booga-wooga) I think I might join the fun, (I might join the fun) But I had to hit and run. (had to hit and run) See I just can't settle down (just can't settle down) In a kinky part of town The remarkable Bob Marley family musical gene has most recently brought success to one of Bob and Rita’s grandchildren, Skip Marley (born 1996), son of Cedella. Born in Jamaica and raised in Laying the foundation for the reggae sound that would emerge in the late 1960s. One of the key figures in the development of this genre was Bob Marley. Who rose to international fame in the 1970s with hits like “No Woman, No Cry” and “Redemption Song.” We characterize Marley’s music by its political and spiritual themes. AToAg1R. Tekst piosenki: I went downtown I saw miss brown She had brown sugar All over her booga-wooga I think I might join the fun But I had to hit and run See I just can't settle down In a kinky part of town Ride on Don't you know I've got to oh baby ride on, See I just can't settle down Oh I'm a leaving town Kinky reggae take me away Kinky reggae, kinky reggae, kinky reggae now, Kinky ride on, ride on baby I went down to picadilly circus Down there I saw marcus He had a candy bar All over his chocolate bar It think I might join the fun But I had to hit and run See I just can't settle down In a kinky, kinky part of town Tłumaczenie: Poszedłem w dół miasta Zauważyłem pannę Brown Miała brown sugar I miała fazy Pomyślałem ze mogę dołączyć do zabawy Ale zaraz musiałem uciekać Ja nawet nie mogę posiedzieć W zwariowanej części miasta Jazda Nie wiesz że muszę, mała, uciekać Ja nawet nie mogę posiedzieć Och upuszczam miasto Bzik na punkcie reggae porwał mnie Bzik na punkcie reggae, bzik na punkcie reggae, bzik na punkcie reggae, Bzik szaleje, szaleje mała Poszedłem do cyrku Tam widziałem Marka Miał bombonierkę I całą tabliczkę czekolady Pomyślałem ze mogę dołączyć do zabawy Ale zaraz musiałem uciekać Ja nawet nie mogę posiedzieć W zwariowanej części miasta Tekst piosenki: Eh-eh! ooh, Lord. Eh-eh, mama, eh! Get out on the floor and you give me some-a more now. Get out on the floor, baby. Come on, give me some-a more now. Uh! I'm in the groove to give you some-a love-a now. I'm in the groove, baby. I'm gonna give you some-a love now. I go down, down, down, down, down, down, down, down, down! (Eh, ooh, I like it) Get down! (Eh-eh, baby, look g'yeah now!) Reggae is on Broadway (where you take it?), Reggae is on Broadway (good Lord), Reggae is on Broadway (look g'yeah now!), Reggae is on Broadway (give it to me baby!), Reggae is on Broadway (where you take it?), Reggae is on Broadway (ruba-ba-ba!). Eh, ah! ... , uh! Eh! I'm in the mood to give you some food now. Get on the floor, baby. I said you give me it once more now. I'm on the groove to give you some-a good-a love. I'm on the mood, baby. I'm gonna give you, give you love now. Eh! Down, down, down, down, (don't ... me) down, down (whoa!), down, down (take it or leave it, baby), down! (Eh-eh!) Get down! (Eh! Baby!) Reggae is on Broadway (Reggae is on Broadway!) Reggae is on Broadway (can you hear me?), Reggae is on Broadway (Reggae on Broadway!), Reggae is on Broadway (I tell you), Reggae is on Broadway, I say, Reggae is on Broadway. Uh-uh, good God! Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway (Reggae on Broadway), Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway (Reggae, reggae is on Broadway), Reggae is on Broadway (yeh g'yeah!), Reggae is on Broadway (Reggae on Broadway!), Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway, (Reggae, reggae, reggae, reggae, reggae is on Broadway!) Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway (good Lord), Reggae is on Broadway (uh, I like it), Reggae is on Broadway (Reggae on Broadway), Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway, (Reggae, reggae is on Broadway!) Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway, Reggae is on Broadway. Tłumaczenie: Reggae na Broadwayu Eh-eh,ooh, Panie. Eh,eh, mamo, eh! Wstań z podłogi i daj mi teraz trochę więcej . Wstań z podłogi, kochanie Chodź, daj mi trochę więcej Jestem w euforii By dać ci teraz trochę miłości. Jestem w euforii, kochanie. Chcę dać ci teraz trochę miłości Lecę w dół, dół, dół, dół Dół, dół, dół, dół ( Eh, ooh, podoba mi się to) Skacz w dół! (eh-eh, kochanie, wyglądasz teraz wspaniale) Reggae jest na Broadwayu (gdzie to zrozumiesz?) Reggae jest na Broadwayu (dobry Boże) Reggae jest na Broadwayu (wyglądasz teraz wspaniale!) Reggae jest na Broadwayu (gdzie to zrozumiesz?) Reggae jest na Broadwayu (ruba-ba-ba) Eh, ah! Uh! Eh!. Jestem w nastroju By cię teraz nakarmić. Wstań z podłogi. Powiedziałem, dasz mi to jeszcze raz Jestem w euforii By dać ci trochę dobrej miłości. Jestem w euforii, kochanie. Dam ci, dam ci teraz miłość. Eh! Dół, dół, dół, dół ( nie... ja) Dół, dół (whoa!), dół, dół (skacz lub odejdź, kochanie), dół! (Eh-eh!) Skacz w dół! (Eh! Kochanie!) Reggae jest na Broadwayu (reggae jest na Broadwayu!), Reggae jest na Broadwayu (słyszysz mnie?), Reggae jest na Broadwayu (reggae na Broadwayu!) Reggae jest na Broadwayu (mówię ci), Reggae jest na Broadwayu, Mówię, reggae jest na Broadwayu. Uh-uh, dobry Boże! Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu (reggae jest na Broadwayu), Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu (reggae, reggae jest na Broadwayu ), Reggae jest na Broadwayu (tak, wspaniale!), Reggae jest na Broadwayu (reggae jest na Broadwayu!), Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu, (reggae, reggae, reggae, reggae, reggae jest na Broadwayu!), Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu (dobry Boże), Reggae jest na Broadwayu (uh, podoba mi się to), Reggae jest na Broadwayu (reggae jest na Broadwayu), Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu (reggae, reggae jest na Broadwayu), Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu, Reggae jest na Broadwayu. Odszedł, kiedy poczuł, że jego wizja One World, One Love, inspirowana rastafarianizmem, została wszędzie usłyszana i zrozumiana. W 1980 roku, podczas europejskiego tournée, Bob Marley and the Wailers zagrali przed najliczniejszą publicznością, jaka kiedykolwiek pojawiła się na koncercie muzycznym. Bob Marley wciąż uosabia Jamajkę. Odzwierciedla też duszę dziwnej, pozornie paradoksalnej religii Rastafari, jedynej, która jest bezkrytycznie akceptowana w świecie jako integralna część muzyki popularnej. Historia Boba Marleya jest archetypem, dlatego ciągle posiada wielką moc i wzbudza wciąż rosnący oddźwięk. Uosabia ona i wyraża objawienia metafizyczne, artystyczne wizje, represje polityczne, wojny gangów i różne okresy spędzone w mistycznej dziczy. Nic więc dziwnego, że Bob Marley ma status ikony, bliżej mu do mitycznego buntownika Che Guevary niż do gwiazdy muzyki pop. Również jego publiczność stale się powiększa. Dla ludzi Zachodu apokaliptyczne prawdy Boba okazały się inspiracją i zmieniły ich życie. W Trzecim Świecie jego wpływ jest podobny, z tym wyjątkiem, że sięga jeszcze głębiej. Marley jest szanowany nie tylko wśród Jamajczyków – został również uznany jako mędrzec przez lud Hopi w Nowym Meksyku, przez Maorysów w Nowej Zelandii, a także w Indonezji, w Indiach a nawet w tych partiach Afryki Zachodniej, z których porywano niewolników, by zabrać ich do Nowego Świata. Bob Marley jest tam postrzegany jako Zbawiciel, który powrócił, aby zaprowadzić porządek na Ziemi. Niektórzy ujmują to bardzo bezpośrednio: Bob Marley jest wcieleniem Jezusa Chrystusa, długo oczekiwanym przez świat. Przy takiej interpretacji jego życia, rak, który go zabił, jest postrzegany niewątpliwie jako współczesna forma ukrzyżowania. Chociaż choroba miała prawdopodobnie swoje początki w kolejnych zranieniach prawej stopy, nieustannie pojawiają się teorie spiskowe. Czy ciało Boba zostało jeszcze bardziej zatrute podczas badań medycznych w takich miastach babilońskich jak Londyn, Miami i Nowy Jork? Czy jego pokoje hotelowe lub domy były bombardowane promieniami rakotwórczymi? Lub mówiąc prościej, czy jego system był powoli zatruwany ołowiem z pocisku, który pozostał w ciele po zamachu na jego życie w 1976 roku? (To wszystko sugestie możliwej przyczyny śmierci Marleya przekazane mi przez jego matkę). Tuż przed rozpoczęciem amerykańskiej części trasy koncertowej w 1980 roku Bob Marley został gruntownie przebadany i podobno miał bardzo dobre wyniki, co jest dziwne, gdyż z pewnością był w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej. W Miami, przed rozpoczęciem tournée, wziął udział w meczu piłkarskim America Jamaica United przeciwko drużynie z Haiti, a jego gra była wciąż na najwyższym poziomie. No tak, myślisz sobie, rak prawdopodobnie był konsekwencją uszkodzenia stopy. Ale potem przypominasz sobie, że to były czasy, w których siły ciemności bez namysłu zabiły Karen Silkwood (Karel Silkwood >>1946–1974<< – laborantka w firmie produkującej tak zwane "pręty paliwowe" wykorzystywane w reaktorach atomowych. Jako aktywna działaczka związków zawodowych dążyła do ujawnienia zatajanych przez kierownictwo firmy informacji o wysokim ryzyku skażenia pierwiastkami radioaktywnymi. Zginęła w wypadku samochodowym w tajemniczych okolicznościach – przyp. red.), próbującą ujawnić nuklearne zagrożenia. O ile bardziej oni musieli czuć się zagrożeni przez charyzmatycznego przywódcę alternatywnego świata, który poprzez szeroko dostępną sztukę popularną przekazywał ostrzeżenia dotyczące nikczemności światowych instytucji? Dzięki niezmordowanym wysiłkom Timonthy'ego White'a, autora książki "Bob Marley. Życie: Catch a Fire", cudownej biografii Boba Marleya opublikowanej w 1984 roku (W Polsce biografia ukazała się w 2011 roku nakładem wydawnictwa Axis Mundi – przyp. red.), zakres zainteresowania CIA Bobem Marleyem stał się powszechnie znany. Chris Blackwell, który podpisał z Bobem umowę płytową i wydał wszystkie jego albumy w swojej wytwórni Island, mówi z osobistego doświadczenia: "Są teorie spiskowe na temat wszystkiego. Szczególnie na Jamajce, bo jej mieszkańcy mają niezwykle bujną wyobraźnię. Mogę tylko powiedzieć, że zostałem wezwany przez amerykańskiego ambasadora do jego biura na Jamajce. Powiedział mi, że mają mnie na oku, z powodu tego co robię, ponieważ pracowałem z facetem, który był w stanie zdestabilizować sytuację. Oni mieli go na oku". Koniec Boba był bardzo smutny. Po omdleniu podczas joggingu w nowojorskim Central Parku 8 października 1980 roku został poddany naświetlaniom radioaktywnym w miejskim szpitalu Memorial Sloan Kattering Cancer Center. Jego długie dreadloki całkowicie wypadły. Będąc w obliczu całkowicie niepewnej przyszłości, Bob zdołał zachować dobry nastrój. Dwa tygodnie po omdleniu w amerykańskich mediach ukazała się wiadomość o jego śmierci. Wystosował więc oświadczenie, w którym z typowym dla siebie, nieco oschłym poczuciem humoru powiedział: "Mówią, że życie na Manhattanie jest jak życie w piekle, ale…". Z podobną lekkością starał się przekazać wiadomość o swojej chorobie dzieciom. Gdy był poddawany leczeniu w Nowym Jorku, przyleciały z Jamajki, żeby spotkać się z nim w hotelu Essex House przy Central Park South, gdzie zwykle zatrzymywał się, będąc na Manhattanie. Córka, Cedella, mówi: "Powiedział nam, że jest źle. Włosy mu wypadły. Zapytaliśmy »Gdzie są twoje włosy?«. A on starał się to zamienić w żart, mówiąc: »Jestem teraz Frankensteinem«. Odparliśmy, że to nie jest śmieszne. Wiedziałam, że tata ma chory paluch, bo czasami pomagałam mu go czyścić, ale myślałam, że to nic poważnego, najwyżej że paznokieć mu zejdzie". W listopadzie 1980 roku lekarze w Sloan Kattering przyznali, że nie mogą zrobić już nic więcej. Rozważano różne terapie alternatywne: terapię pestek moreli, której próbował aktor Stevie McQueen; duchową podróż uzdrawiającą do Etiopii; lub zwykły powrót na Jamajkę, chociaż ten plan został porzucony, kiedy okazało się, że na wyspie trwają najbardziej brutalne wybory powszechne w historii kraju. Po rozpatrzeniu wszystkich możliwości Bob pojechał do Bawarii, do Sunshine House Cancer Clinic w Bad Wiessee. Był to ośrodek holistyczny prowadzony przez kontrowersyjnego doktora Josepha Isselsa, byłego oficera SS. Issels przyjmował tylko nieuleczalnie chorych i twierdził, że ma dwudziestoprocentową skuteczność w uzdrawianiu. Otoczenie okazało się obce i wrogie. Dom, w którym zamieszkał Bob, był otoczony grubą warstwą śniegu, a on nigdy nie jeździł zimą na tournée po Babilonie. Codziennie spędzał w klinice dwie godziny na zabiegach, a następnie wracał, by spędzić czas wśród gości, którzy przylatywali, by mu towarzyszyć. Była tam jego matka, żona, członkowie zespołu, starzy przyjaciele. Wiele czasu spędzał, oglądając na wideo mecze piłkarskie, szczególnie drużyny brazylijskiej. Nigdy nie przestał pisać piosenek. Wydawało się, że pokona chorobę. Przybrał na wadze i nastrój mu się poprawił, ale sterylna atmosfera kliniki wcale nie była inspirująca. "To było okropne miejsce – uważał Chris Blackwell. – Musiał czuć się skołowany, prawie zupełnie nie miał włosów i był strasznie chudy. Musiał ważyć najwyżej czterdzieści pięć kilo, wyglądał strasznie, ale coś w nim było… Miał w sobie mnóstwo godności, wciąż w jakiś sposób był bardzo silny". Atmosfera panująca wokół także była przytłaczająca. Trwała okrutna walka psychologiczna pomiędzy, jak to opisał rastaman Mortimer Planner, "frakcjami Ortodoksów a frakcjami Dwunastu Plemion Izraela" (Ortodoksi i Dwanaście Plemion to nazwy sekt rastamańskich, które zabiegały o pozyskanie względów i funduszy Boba Marleya – przyp. tłum.). Była to poniżająca sytuacja, również dla Boba. Wystarczy posłuchać słów Plannera: "Miało miejsce straszliwe nieporozumienie. Przecież wszyscy ci ludzie kochali Boba". Nagle naszło go pragnienie zjedzenia ciastek owocowych z Jamajki. Zamówiono je, ale zanim dotarły, Bob zdecydował, że chce wracać do domu. Miał dosyć Bad Wiessee. Już wiedział, co nastąpi. Poprosił Blackwella, żeby wynajął mu samolot. Agent wspomina, że przysłał maszynę natychmiast, a Bob nie stracił poczucia humoru. "Zawsze myślał, że jestem sknerą, więc rzekł: »Ale proszę, nie przysyłaj mi samolotu śmigłowego.« Bob przeleciał Atlantyk w towarzystwie dwóch lekarzy. Jego podróż skończyła się w Miami. Judy Mowatt, jedna ze śpiewaczek z chórku Boba, była w swoim domu 11 maja 1981 roku. Tuż po jedenastej trzydzieści usłyszała głośne uderzenie pioruna i zobaczyła przez okno błyskawicę, której blask odbił się na zdjęciu Boba na ścianie. Wiedziała, co to znaczy. W szpitalu Cedars of Lebanon w Miami Bob Marley oddał swoją duszę Wszechmocnemu Bogu Jah (…) Bob Marley zmarł, nie pozostawiwszy testamentu. W terminologii prawniczej określa się to terminem intestate (przez wiele lat jego matka pani Booker uważała, że określenie to oznacza, że jej syn zmarł w podróży do ojczyzny). Zgodnie z jamajskim prawem czterdzieści pięć procent majątku zmarłego powinno zostać podzielone pomiędzy jego dzieci. Dosłownie w kilka dni po jego śmierci, w rezultacie spisku, ktoś ukradł większość jego wielomilionowego majątku, w sumie trzynaście milionów czterysta tysięcy dolarów. Niektóre z matek jego dzieci, otrzymujące do tej chwili regularne wsparcie finansowe od Boba, zostały bez grosza. W krajach, w których istniała pomoc społeczna, mogły one z niej skorzystać i pobierać zasiłek na dzieci, nie dotyczyło to jednak Jamajki. Dopiero pod koniec 1986 roku okazało się, że były prawnik Boba Marleya David Steinberg i jego były księgowy Marvin Zolt przekonali Ritę, żeby podpisała jakieś antydatowane dokumenty, rzekomo w celu przekazania jej zasobów finansowych Boba. W rzeczywistości posłużyły do wyprowadzenia pieniędzy. Innymi słowy Rita Marley, której umiejętność kopiowania podpisu męża zawsze go martwiła, sfałszowała dokumenty datowane na czas przed śmiercią Boba. Na mocy zawartych z nich zapisów majątek Boba Marleya trafił na konta bankowe w raju podatkowym, na Brytyjskie Wyspy Dziewicze. Mimo że Rita podpisała papiery, uznano, że nie brała udziału tym ogromnym oszustwie finansowym. Aby odzyskać pieniądze od Steinberga i Zolta, rodzina Marleyów musiała ich pozywać do sądu. Rita Marley złożyła rezygnację z pozycji administratora majątku Boba Marleya, zaś Sąd Najwyższy Jamajki zarządził, aby kontrolę nad nim objął jamajski bank narodowy. W marcu 1989 roku Chris Blackwell wykupił cały majątek Boba Marleya, wystawiony na sprzedaż przez rząd Jamajki, po zniżkowej cenie ośmiu milionów sześciuset tysięcy dolarów. Blackwell nabył też prawa do wszystkich nagrań Boba, całego katalogu jego piosenek i wszystkich przyszłych dochodów pochodzących z ich rozpowszechniania. Później przekazał całość dzieciom Boba. Fragment pochodzi z książki "Bob Marley. Nieopowiedziana historia króla reggae" autorstwa Chrisa Salewicza wydanej w Polsce przez Wydawnictwo SQN. Bob Marley. Nieopowiedziana historia króla reggae [Chorus 1] Play high some music (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) Roots, rock, reggae (this a reggae music) Roots, rock, reggae (this a reggae music) [Verse 1] Hey Mr Music, you sure sound good to me I can't refuse it, what do we got to be? Feel like dancing, dance cause we are free Feel like dancing, come dance with me [Chorus 2] Roots, rock, reggae (this a reggae music) Roots, rock, reggae (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) [Verse 2 x2] Play I on the R&B, want all my people to see We're bubbling on the top one hundred, just like a mighty dread [Chorus 2] Roots, rock, reggae (this a reggae music) Roots, rock, reggae (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) [Bridge x2] This a reggae music [Verse 2] Play I on the R&B, want all my people to see We're bubbling on the top one hundred, just like a mighty dread [Chorus 2] Roots, rock, reggae (this a reggae music) Roots, rock, reggae (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) Play high some music (this a reggae music) [Outro x3] This a reggae music 2 124 258 tekstów, 19 844 poszukiwanych i 371 oczekujących Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów. Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków! Reklama | Kontakt | FAQ Polityka prywatności

bob marley sunshine reggae tekst